Lindy Hop to taniec swingowy, którego początki sięgają Harlemu lat dwudziestych i trzydziestych. Nazwa tańca wywodzi się od głośnego lotu Charlesa Lindbergh'a do Paryża. Lot ten zapisał się w historii jako pierwszy samotny lot przez Atlantyk. Podobno nagłówki prasowe głosiły wtedy: "LINDY HOPS THE ATLANTIC" i według legendy w taki sposób nowy taniec otrzymał swoją nazwę.
Początki tańca Lindy Hop mają związek z rozwojem swingu - gatunku muzycznego, który narodził się w Stanach Zjednoczonych w pierwszej połowie XX wieku i szybko stał się bardzo popularny, zarówno za oceanem, jak i w Europie. Tego rodzaju muzykę wykonywały zwykle duże zespoły – big-bandy. Do najsłynniejszych należą zespoły: Counta Basiego, Benny’ego Goodmana, Duke’a Ellingtona i Glenna Millera. Taniec rozwijał się wraz z niezwykle popularną w tamtym okresie muzyką swingową. Powstały liczne sale taneczne, takie jak Savoy Ballroom, Small’s Paradise i Alhambra Ballroom.
Lindy Hop to radosny taniec, który opiera się w dużej mierze na improwizacji, dając tancerzom możliwość własnej interpretacji muzyki. Bardzo ważnym jego elementem jest połączenie tancerzy. Taniec składa się z elementów sześcio- i ośmiobitowych, a krokiem podstawowym jest tzw. Swingout. Elementy charakterystyczne tego dynamicznego tańca to widowiskowe akrobacje oraz różnorodne figury tańczone zarówno w zamkniętej, jak i otwartej pozycji.
Opis pochodzi ze strony www.dragonswing.pl